عشق يعني

آنقدر در تو غرق شده ام

كه ار تلاقي نگاهي با ديگري

احساس

خيانت ميكنم!

عشق يعني همين!!! 

نفسم پس ميرود

از چشمانم اشك ميريزد

دهانم بد مزه است

سرم گيج ميخورد

قلبم گرفته ، تنم خسته ، كوفته

شل بدون اراده در رختخواب افتاده ام !

خرده شيشه هاي ذهن تو

پاهايم را زخمي نميكند

حرف هاي سرد تو مرا سرد نميكند

قصه هاي تو مرا خواب نميكند

فاتحه ات را حرام اين قبرستان بي گور نكن

اصلا قبول حرف شما ، من رواني ام

من رعد و برق و زلزله ام ، ناگهاني ام

اين بيت هاي تلخ نفس گير شعله خيز

داغ شماست خيمه زده بر جواني ام

...

دلم را به تخت ميبندم تا تركت كند ...

فرياد ميكشد ، ميلرزد ، خمارت ميشود ...

رها كه شد او ميماند و عمري وسوسه ي تلخ دوباره خواستن تو !

سالهاست كه كفه ترازويم

تعادل ندارد !!!

دست خالي... !!

دل پر ...

عشقت تو بغلت باشه و تو محكم تو سينه خودت فشارش بدي تا نفسش بند بياد، جيغ بكشه ...

دور خودت بچرخي و بچرخونيش و اين قدر بچرخي و اين  قدر بچرخوني ... بچرخي ... بچرخوني ... بچرخي ...

بچرخوني تا سر هردوتاتون گيج بره و پهن بشيد روي زمين

بعد چشماتونو ببنديد و دنيا دور سرتون بچرخه ... بچرخه ... بچرخه ...

بعد خوشحال باشيد كه چقدر زورتون زياده كه تونستين دنيا به اين بزرگي رو بچرخونين، اونم دونفري !!!

واي از روزي كه

شريك خاطره هايت يك شماره خاموش باشد

و يك سيگار روشن

از آش روزگار چنان دهانم سوخت

كه از ترس، پس از آن

"آب يخ"را هم فوت ميكنم

عكست را نگاه ميكنم ...

آخ كه اين عكس پير نميشود ...

اما ...

پيرم ميكند ...

چه حسه خوبيه ...

شبا موقع خواب عشقت سرشو بذاره رو دستاي مردونت ... با موهاش بازي كني ...

چشماشو ببوسي ... آروم آروم تو بغلت خوابش ببره ... ولي تو هنوز بيداري ...

دوست داري فقط نگاش كني ... همينطوري كه داري نگاهش ميكني ... اشكات سرازير بشه ...

تو دلت پيش خودت بگي ...

نباشي ... ميميرم ...

كتاب سرنوشت براي هركسي چيزي نوشت

نوبت به ما كه رسيد قلم افتاد...

ديگه هيچي ننوشت!

خط تيره گذاشت و گفت:

تو باش اسير سرنوشت...

دوريت را چه كنم اي سراپا همه راز ؟

اي سرا پا همه ناز ؟

به كه گويم غم خويش ؟

به گل پرپر ياس ؟

تو بگو گريه كنم يا نكنم ؟

دوريت را چه كنم ؟

خداي من !

نه آن قدر پاكم كه كمكم كني و نه آن قدر بدم كه رهايم كني ...

ميان اين دو گمم !

هم خود را و هم تو را آزار ميدهم ...

هرچقدر تلاش كردم نتوانستم آني باشم كه تو خواستي ...

حالا كه نيستي،

پرنده اي آمده است

درحوالي همين باغ روبرو...

هيچي نمي خواهد

فقط مي گويد:

كو كو...!!!

تو را بوسيدم و جانم به در شد

تنم آواره و دل در به در شد

به كامت تا نهادم كام خود را

تمام هستي ام زير و زبر شد

بعد از مردنم سرم را جدا كنيد و بگذاريد روي شانه ام

شانه اي كه سر مي خواست ، سري كه شانه مي خواست ...

هردو را به آرزويشان برسانيد !

ميخواهم آنقدر بو بكشم تو را كه ريه هايم پر شود ار عطر تنت

كه هوا داشته باشم براي نفس كشيدنم وقتي كنارم نيستي ...

در تنهايي هايت مراقب آدمهايي كه نزديكت ميشوند باش ...

گاهي دورتر از اين حرفهايند !

زن كه تو باشي

مرد بودن خوب است

از ميان تمام مونث هاي دنيا

فقط كافيست پاي تو در ميان باشد

نميداني براي تو مرد بودن چه كيفي دارد

اينگونه عادلانه نيست !

چشمانت را زمين بگذار

بيا دست خالي بجنگيم !

چشم وقتي زيباست كه پر از اشك باشد

اشك وقتي زيباست كه براي عشق باشد

عشق وقتي زيباست كه براي تو باشد

تو وقتي زيبا هستي كه براي من باشي

و ما هنگامي زيبا هستيم كه براي هم باشيم

هرشب وقتي تنها ميشم حس ميكنم پيش مني ،

دوباره گريم ميگيره انگار تو آغوش مني

روم نميشه نگات كنم وقتي كه اشك تو چشمامه ،

با اينكه نيستي پيش من انگار دستات تو دستامه

بارون ميباره و تورو دوباره پيشم مي بينم ،

اشك تو چشام حلقه ميشه دوباره تنها ميشينم

قول بده وقتي تنها ميشم بازم بياي كنار من ،

شباي جمعه كه مياد بياي سر مزار من

دوباره باز ياد چشات زمزمه ي نبودنم ،

ببين كه عاقبت چي شد قصه ي با تو بودنم

خاك سر مزار من نشوني از نبودنم ،

رو دستاي نامردم شهر جنازه ام رو بردنم

به زير خاكمو هنوز نرفتي از ياد من ،

غصه نخور سياه نپوس گريه نكن براي من

ديگه فقط آرزومه بارون بباره رو تنم ،

رو سنگ قبرم بنويس تنهاترين تنها منم